De algemene begraafplaats aan de Roeterdsweg is een begraafplaats midden in het dorp. Het oudste gedeelte van de begraafplaats is in gebruik sinds 1871 en wordt niet meer actief gebruikt voor begravingen, op het nieuwere gedeelte worden nog bijzettingen gedaan.
De begraafplaats aan de Roeterdsweg had oorspronkelijk een langwerpige vorm en werd vanaf de kolkzijde betreden. Omstreeks 1930 vond uitbreiding plaats en werd het grote middenpad aangelegd waaraan nu de zeven oorlogsgraven liggen. In 1935 is het poortgebouw, door architect/aannemer Mensink uit Olst, aan de andere kant van de begraafplaats bij de nieuwe ingang aan de Roeterdsweg zijde gebouwd.
Op het oudste deel, uit 1871 van de begraafplaats, vinden we de oudste graven links van het kleine entree hek. Een van de oudste is het graf van Seino Hofman uit 1876. Hij werd maar 7 jaar. Daar kort bij onder de coniferen staan nog twee houten grafmonumenten van de familie Roetert. De hele linkerzijde van dit oudste deel zijn eigen graven. Rechts van het pad ligt na het eerste zijpad het algemene gedeelte zonder graftekens.
Geheel achteraan op het oude gedeelte van de begraafplaats ligt het graf van jonkvrouw Cecile de Kock (1847 – 1893), die gehuwd was met Otto Smissaert van de Haere. Het grafmonument bestaat uit een grote verhoogd liggende stenen plaat met in rijk uitgevoerd relief onder andere het familiewapen en de grafspreuk “Haar leven was liefde” gebeiteld. Aan de voet van het gedenkteken bevinden zich twee liggende teckels. Het graf is omgeven door een fraai smeedijzeren hek.
Op deze begraafplaats is ook de verandering van grafcultuur waar te nemen. Vooral op het uitbreidingsdeel van na 1930 is goed te zien hoe groene graven met strakke banden overgingen in tegelbedekking en later in de natuursteen in al zijn variaties.
Contactpersoon:
